Zijn schoolcarrière begon hij in de kleuterschool van Avermaat. Die lag op de hoek van de Scheldestraat en Avermaat. In 1930 bouwde men de school in Avermaat en in 1931 was Maurits één van kinderen die de start van de nieuwe school meemaakte. Toen kon je in Avermaat slechts het eerste en het tweede studiejaar volgen. Vanaf de derde klas trok hij met andere jongens op houten schoenen over een slechte kassei langs den ijskelder naar ’t Kapellestraatje (het huidige Pius X-basis, tot in 1981 een jongensschool). Die school van toen heeft geen vergelijk meer met deze van nu. Er was geen elektriciteit, geen waterleiding en onder het bureau van de bestuurder was de kolenkelder. Iedere morgen moesten de oudste kinderen kolen halen en de kachels in de klassen aansteken. Op de speelplaats was er een afdak met WC met betonnen platen en een beerput. Op de speelplaats stonden een waterpomp en lindebomen. Achter het afdak was er de klas van het achtste studiejaar en den hof waar de jongens van de vierde graad (klas 7 & 8) leerden hovenieren.
De school was lezen, rekenen en schrijven maar vooral godsdienst. Godsdienst kreeg Maurits ook thuis met de paplepel mee. Eerste en plechtige communie toen hadden weinig gemeen met al die feesten en cadeaus van nu. Eerste communie was gewoon vanuit de school met de juffrouw te voet naar de kerk, dan naar huis een boterham eten (je moest nuchter zijn als je de communie ontving) en dan terug naar de klas. |
|
De plechtige communie was nog andere koek, vertelt Maurits. Je moest eerst en vooral de catechismus en de bijvoegsels ervan uit het hoofd leren. De voorbereiding, de lering zoals dat in de volksmond werd genoemd, duurde twee jaar. In het vijfde studiejaar kwam de onderpastoor iedere vrijdagmiddag lering geven, in het zesde iedere zaterdag. De laatste zeven weken voor de communie moest je alle dagen naar de mis en ’s middags was er onderricht. De zaterdag was het biecht en de zondag communie om halfzeven ’s morgens, hernieuwing van de doopbeloften in de mis van 10 uur en in de namiddag waren er dan nog eens de vespers. De maandag was er de dankmis en het eigenlijke vormsel gebeurde pas enkele weken later op een gewone werkdag. Alle communicanten gingen vanuit de school naar de kerk voor het vormsel. Dat is een groot verschil met nu, zegt Maurits, nu is het feest voor de ganse familie en de zondag nadien ziet ge geen kat meer in de kerk.
Er is in al die jaren veel veranderd, voegt Maurits er aan toe. Toen ik jong was waren de missen ’s zondags om 5.30, 6.30, 7.30 en 8.30 en je moest er op tijd zijn want anders had je geen stoel. De kinderen moesten naar de Kapellemis (tussen de Bookmolenstraat en De Deckerstraat, waar nu de gebouwen en de parking van Kind & Gezin zijn). De kinderen onder de 12 jaar mochten in het midden zitten, de oudere kinderen aan de kant maar gescheiden: de meisjes links en de jongens rechts.
|
